Feminist grevin bir ayağı olan tüketim grevi kapsamında kadınlar, tekstil devlerinin mağazalarına gidip, kıyafetlerin ceplerine hazırladıkları etiketlerin konması için çağrı yapıyorlar.
İspanya’da 8 Mart feminist grevinin bir parçası da tüketim grevi. Feminist kadınlar tüketim grevine çağrı yaparken, uluslararası sermayenin yoğun kadın emek sömürüsüne de dikkat çekiyorlar. Kamboçya’dan Bangladeş’e ve Türkiye’ye uzanan uluslararası sermayenin emek yoğun tekstil sanayilerinde çalışan kadın işçilerin aldıkları düşük ücretleri de gündemleştirmeye çalışıyorlar.
İspanya feminist grev komiteleri tüketim boykotu için mağazaların önünde eylemler düzenliyorlar. Feminist grevin bir ayağı olan tüketim grevi kapsamında kadınlar, tekstil devi Inditex’in mağazalarına gidip, kıyafetlerin ceplerine hazırladıkları etiketlerin konması için çağrı yapıyorlar. Şu anda dünyanın 93 ülkesinde 7200’den fazla mağazasıyla alanının en büyüklerinden olan Inditex 1985’te İspanya’da kurulmuş bir tekstil holdingi; bünyesinde Zara haricinde Massimo Dutti, Bershka, Oysho, Pull and Bear, Stradivarius gibi markaları da barındırıyor.
Bu etiketlerde neler yazıyor:
- Bu gömlek, haftanın 6 günü 10’ar saat çalışan, kazancı saat başına 1 Euro olan (eğer performansı iyi ise) Kamboçyalı bir kadın işçi tarafından üretilmiş olabilir.
- Zehirli atıkların suya dökülen %20’lik kısmı tekstil endüstrisinden geliyor. Bir pantolonun üretilebilmesi için 7000 litre suya ihtiyaç var. Bu da bir insanın 10 yıl boyunca içtiği suya denk düşüyor.
- Bu ürün, aylık maaşı 84 Euro olup, günde 10 saat çalışan Bangladeşli bir kadın işçi tarafından üretildi.
- Bu kıyafeti üreten Türkiyeli kadın işçi aylık 196 Euro kazanıyor. Belki de kontratı ve iş güvencesi olmayan %40’lık kesimden biri.
- Bu ürün ay sonunu getiremeyen bir tezgâhtar tarafından satılmış olabilir. Bu firmanın yöneticisi dünyanın en zengin erkeklerinden biri.
- Bu ürün, günlük programı sabit olan, bu yüzden de kişisel hayatı hakkında hiçbir öngörüsü olmayan bir tezgâhtar tarafından satılabilir.
- Eğer bu ürün Orta Amerika’da üretildiyse, büyük bir olasılıkla kontratı olmayıp ayda 200 Euro’ya çalışan ve belki de cinsel şiddete maruz kalan her 100 kadın arasındaki 12 kadından biri tarafından üretildi.
- Bu ürün Primark için çalışıp, aylık kazancı 28 Euro olan, Rana Savar binasındaki yangında hayatını yitiren 200 kadın tarafından üretilmedi. Onlar, yangına karşı hiçbir ekipmanı olmayan, acil çıkış kapılarının kilitli olduğu ve dumana rağmen çalışmaya devam etmeleri gerektiği emredilen yerde hayatlarını yitirdiler.
- Bu ürün haftada 72 saatten fazla çalışıp, günlüğü 0,88 Euro kazanan Hintli bir genç kız tarafından üretilmiş olabilir.
- Brezilya Hükümeti Inditex’i, Quechua’lı ve Aymara’lı kadınları alt sözleşmeyle çalıştırıp, onları (yarı) köle olarak kullandığı için cezalandırdı. Bu ürün, o kadınlardan biri tarafından üretilmiş olabilir.
- Bu ürün, kadın işçilerin sendikal haklarının olmadığı, sendikaya girmek istediklerinde işten atıldıkları bir ülkede üretildi.
- (*) Sağduyunu ütüleme! (No planches tu sentido comun)
Çeviren: Beste Bayhan
