Eserleriyle hayatımızda silinmez izler bırakan Adalet Ağaoğlu 91 yaşında hayata veda etti. Dar Zamanlar üçlemesinde “tarihi yapan el seni de yaptı” demişti. Cumhuriyet kadınının kişisel tarihini dile getirdiği, otobiyografik yansımalar taşıyan anlatılarını son derece etkileyici bir fona yerleştirdi. Cinsiyetçi bir toplumda var kalmanın güçlüklerini anlatırken işlediği bu tarihsel arka plan, güçlü siyasal eleştiriler de içeriyor, iktidarla hesaplaşıyordu.
13 Ekim 1929’da Ankara’da dünyaya gelen Adalet Ağaoğlu, radyo ve tiyatro oyunları yazarak adını duyurdu. 1970’lerden itibaren roman ve öykü yazarlığına yöneldi. 1973 tarihli Ölmeye Yatmak, Dar Zamanlar üçlemesinin ilk romanıydı. Kahramanı doçent Aysel, kadınların kamusal alana dahil olmasının bedelini simgeliyordu. Cumhuriyet kadını, toplumsal alandaki yerini kazanabilmek için bedeninden ve cinselliğinden vazgeçmek zorunda bırakılmıştı.[1] Aysel’in farkındalığı, ölüm yatağından hayata yeniden doğarak kalkması çeşitli kuşaklardan nice kadını etkiledi ve onu edebiyatımızın ölümsüz kahramanları arasına kattı.
Adalet Ağaoğlu geride roman, öykü, oyun, deneme ve anılardan oluşan ilham verici bir külliyat bıraktı. Sevgi, saygı ve hayranlıkla uğurluyoruz.
[1] Ayşe Saraçgil, Bukalemun Erkek, İletişim Yay., 2005, s. 389-391.