Her hafta başında kirli çarşafları, gömlekleri, elbiseleri, iç çamaşırlarını kapı kapı gezerek topladığınızı ve bu koca kirli çamaşır yığınıyla evinize ya da başka kadınlarla birlikte çamaşır yıkadığınız kazanlarla dolu bir bahçeye döndüğünüzü düşünün. Sabun çözeltisini kendinizin yaptığını, kazanları doldurmak üzere su taşıdığınızı ve suyu ısıtmak için ateş yaktığınızı hayal edin. Sonra sıcak sabunlu suyun içinde çamaşırları tahta bir sopayla uzunca bir süre dövdüğünüzü. Henüz daha bitmedi; çünkü yıkadığınız çamaşırları kurutmanız, ütülemeniz, katlamanız ve tekrar aldığınız evlere teslim etmeniz gerekiyor. Tüm bu ağır işler karşılığında ne kadar ücret talep ederdiniz?

1881 yılında Atlanta’da çamaşırcı siyah kadınlar tüm bu emeklerinin karşılığı olarak ayda sadece 4 ila 8 dolar arası para kazanmaktaydı. Fakat artık canlarına tak etmişti. O yılın yaz ayında çamaşırcı siyah kadınlar artık bu sömürüye karşı başkaldırmaları gerektiğine karar verdi ve içlerinden 20’si bir araya gelerek Atlanta Çamaşır Topluluğu’nu kurdu. Bu topluluk 19 Temmuz’da daha yüksek ücret talebiyle greve gitti. 21 Temmuz’da çıkan yerel gazete çamaşırcı kadınların grevine her gün yeni üyelerin katıldığını yazmaktaydı. Kadınların kapı kapı gezerek diğer işçileri de protestoya katılmaya ikna etmeleri, düzenledikleri gece mitingleri ve toplantıların sonucunda üç hafta içinde eyleme katılan kişi sayısı 3000’i buldu.

Kadınların eylemleri kısa zamanda geniş yankı buldu. İçlerinden altı kadın (Matilda Crawford, Sallie Bell, Carrie Jones, Dora Jones, Orphelia Turner, Sarah A. Collier) tutuklandı, yargılandı ve ceza aldı. Belediye bundan sonra kadınlara çamaşır yıkama lisansı vermek için onlardan 25 dolar iş vergisi alınması gerektiğini öne sürdü.

Kadınların grevlerinin bu kadar sert tepkiyle karşılanmasında kuşkusuz şehirde dağ gibi yığılan kokuşmuş çamaşırların büyük etkisi oldu. Çamaşır yıkama işi o kadar yorucuydu ki çalışmaya mecbur olan çamaşırcı siyah kadınlardan başka kimse bu işi üstlenmek istememekteydi. 26 Temmuz itibariyle kirli çamaşırlar dağ gibi yığılmaya başladığında çamaşırcı kadınların yaptıkları işin kıymeti de artık görünür olur. Kimi beyazlar çamaşırcıların talep ettiği çamaşır başına bir dolar ücreti kabul etti kimileri ise çamaşırlarını yakındaki şehirlere göndermeye başladı.

Bu grev hem siyah kadınların güçlerini birleştirdiklerinde neler yapabileceklerini göstermesi açısından hem de kötü koşullarda çalışan pek çok siyah hemşire, hizmetçi, otel çalışanı ve aşçı kadının da üretimden gelen güçlerini fark edip ücret artışları talep etmeleri açısından tarihte son derece önemli rol oynamıştır. Siyah çamaşırcı kadınların anısına saygıyla…

https://www.newamerica.org/better-life-lab/blog/atlanta-washerwoman-strike-1881/

https://www.ajc.com/news/black-woman-magic-the-atlanta-laundry-workers-strike-1881/FvNH0PZLejzsq4VYULejmN/

Bir cevap yazın

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.