TBMM’de 22 Kasım 2001’de kabul edilen 4721 sayılı Yeni Medeni Kanun, 17 Şubat 1926 tarihli ve 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi’ni yürürlükten kaldırdı. Medeni Kanun, Türkiye‘de medeni hukuk alanına ilişkin kuralları içeren başlıca kanundur ve başlangıç hükümleri dışında, kişiler hukuku, aile hukuku, miras hukuku, eşya hukuku ve borçlar hukuku olmak üzere beş kitaptan ve toplam 1030 maddeden oluşur.
1980 sonrası feminist hareketin ve kadın örgütlerinin 1993’ten itibaren medeni kanunun eşitsiz ve cinsiyetçi maddelerinin değiştirilmesi yönündeki mücadelesiyle, 1994 yılında DYP-SHP koalisyon hükümeti döneminde Medeni Kanun değişiklik tasarısı çalışmaları başladı. Tasarı 1998 yılında nihayet meclise sunulsa da seçimler nedeniyle görüşülemedi. Seçimler sonucunda kurulan 57. DSP-ANAP-MHP koalisyon hükümeti döneminde yeni bir tasarı hazırlanarak 1999 sonunda meclise gönderildi. 2001 yılının başlarında tasarı meclis komisyonlarında görüşülürken 126 kadın örgütü Türkiye çapında bir kampanya başlattı. Toplantılar, medya, faks gönderimleri, açıklamalar, bildiriler, Adalet Komisyonu, milletvekili ve parti başkanları ziyaretleri, Türkiye çapında yürütülen etkinlikler ile güçlü bir kamuoyu oluşturuldu.
Kadın örgütleri ve platformlarının, yasanın özellikle “aile hukuku” bölümündeki kadınlar aleyhine olan, ayrımcı ve eşitsiz maddelerini değiştirme çabaları sayesinde, dört yıllık bir sürecin sonucunda, Yeni Medeni Kanun 22 Kasım 2001’de kabul edildi. 1 Ocak 2002’de yürürlüğe giren Yeni Medeni Kanun’un kadınlar için en önemli hükümlerinden biri, evlilik içinde edinilen malların paylaşımıyla ilgili maddesiydi. Sadece 1 Ocak 2002’den sonraki bölümün paylaşılmasını öneren maddeye karşı, 17 milyon evli kadının geçmiş ev içi emeklerine el konulmasına itiraz eden kadın örgütleri ve feministler, 2002’den sonra da kampanyalar yaparak, imzalı metinler ve yazılar yayımlayarak mücadeleye devam ettiler.
