Çankırı’da bir kadın, kendisine şiddet uygulayan eşine boşanma davası açtı. Mahkeme başkanı Mustafa Durmuş kadının talebini reddetti. Red gerekçesinde, kadının hamile olduğunu ve bölgenin örf ve adetlerinde “Karının sırtını sopasız, karnını sıpasız bırakmamak gerekir.” anlayışı olduğunu belirtti. Feministler, kararı, bir süre sonra Yargıtay Dergisi’nden öğrendiler ve bu karar, 1987’de başlayan ‘Kadınlar Dayağa Karşı Kadın Dayanışmaya Kampanyası’’nın fitilini oluşturdu.
Yargının erkek egemenliğini açığa çıkaran bu mahkeme kararını protesto etmek için kadınlar mahkemeye telgraflar çektiler, adliyelere gidip itiraz dilekçeleri verdiler ve davanın tarafı olduklarını söylediler. Bu eylemler, hukuka feminist müdahale anlamında dönemin ilk eylemleriydi. 1980’lerin sonu, Dayağa Karşı Kadın Kampanyası, Yoğurtçu Parkı’nda düzenlenen Dayağa Karşı Yürüyüş ve Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı’nın kuruluşuna kadar giden kadınların erkek şiddetine karşı örgütlenmelerinde, önemli bir dönemdir.
Dönemi anlatan yazılar için:
http://www.sosyalistfeministkolektif.org/tag/dayaga-karsi-dayanisma-kampanyasi/
