Erkeklerin sertleşme sorunu için kullandığı ilaçların reçetesiz satılmasına karşı değilim. Fakat bu, kadınların, erkeklerin cinsel fantezilerinden kaynaklanan yaramazlıklarına katlanmak zorunda olduğu anlamına gelmiyor.

Sean Connery ve Lois Maxwell Rusya’dan Sevgilerle filminde. “Erkekler çapkın profilini göklere çıkarıyor ve buna yaklaşamadıklarında korkunç hissediyorlar.”

Deborah Orr

Viagra, dev bir karaborsa haline gelmesine karşı mücadele kapsamında eczanelerde reçetesiz satılacak. İstatistikler gerçekten acayip. 2017’de yaklaşık üç milyon Viagra reçete edilmiş. İlaveten 17 milyon poundluk lisanssız ya da sahte Viagra’nın bulunduğu tahmin ediliyor. Bu da sadece bir şeyin… görünen zirvesi olabilir. Ha ha.

Zavallı Viagra. 1998’de piyasaya girişinden beri erektil disfonksiyon/ sertleşme zorluğu ilaçları şaka konusu olmaya devam ediyor. Yine de kitlesel talep, ateşli ve tüyleri ürperten priapizm[i]in erkek cinselliği hakkındaki maço efsaneden daha detaylı bir hikaye anlattığını düşündürüyor. Kadınların kamusal alanda bacaklarını gösterip araç kullanan erkeklerin dikkatini dağıtarak, onları kontrol edilemez cinsellikleriyle riske attığı yalanının arkasındaki fikir de işte budur.

Erkeklerin, utandırıcı olduğunu düşünmeye koşullandırıldıkları bir sorunla ilgili olarak kimyagere gitmek ya da bir eczacıyla sohbet etmek isteyip istememesi başka bir konu. Tıbbi bilgi alışverişi elbette yapılır. Herhangi biri yolda yürürken kulağına çalınabilir. Viagra’nın popülerliği, erkeklerin performans kaygısıyla cebelleştiğini düşündürüyor. İnternet üzerinden Viagra satın alırken kazıklanmak ya da tıbbi tehlike riskine girip girmemek de popüler bir konu. Bu da erkeklerin, performans kaygıları hakkında tartışmaktan da kaygılandığını düşündürüyor.

Ya da belki değil. Viagra etrafındaki diğer bir efsane de hep porno filmlerin gerçek hayatta canlandırıldığı ortamda, üç günlük seks maratonu yapan insanlar tarafından satın alınıyor olduğuna dair. Yine ve yeniden sorduruyor: Neden? Patlayıcı cinsel ihtiyaçlarınız neden cinsel yardım ve cesaretlendirme sunmak için var olan iki dev ve kârlı endüstrinin merkezinde yer alıyor?

#MeToo hareketine karşı bir geri tepme ortaya çıktı bile. Oyuncu Angela Lansbury, sağolsun, kadınların da bazen kendi cinsel saldırıları konusunda sorumluluk almaları gerektiğini ileri sürdü. Washington Post, bir kadının ABD Cumhuriyetçi Senatör adayı Roy Moore’a karşı daha güvenilir bir adayı lekelemek üzere yanlış bir iddia ortaya atmayı denediğini bildirdi. İngiliz gazeteci Rupert Myers, suçlamalara karışan iki erkeğin öldüğüne işaret edip nasıl bir sürüngen gibi Samaritanları[ii] aramasına yol açacak kadar dışlandığını yazdı. Erkeklerin şimdi meslektaşlarına gülümseyebilmek ya da e-maillerine öpücükler koyup koyamamaktan duyduğu korkular çok sayıda köşede yazıldı çizildi.

Her zamanki gibi, strateji; odağı geri kadınlara, öngörülemez davranışlarına ve muhtemel yalanlarına ve bu öngörülemez davranışlarla muhtemel yalanlardan doğan eril korkuya kaydırmaktı. Yine, yeniden ve yeniden, gerçekte açığa vurulan, erkek cinsel güvensizliği ve kadınlara karşı sitemkar öfke oluyor; ünlü bir komedyen olduğunuz için kadınları mastürbasyon yaparken seyredebilir olmanız ya da gücünüzden korktuklarını bildiğiniz için onlara tecavüz edebilir olmanız. Ya da sadece kadınlar çok korkutucu diye çocukları istismar etmeniz.

Yine de erkekleri, bakılacak göğüs resmi yoksa bir gazeteyi zar zor okuyabilecek ya da çıplak bir popoya bütün penislere, özellikle de kendisininkine, açık bir davet olduğunu düşünmeden bakamayacak kadar seks delisi kişiler olarak tarif edenler kadınlar değildir. Bunu yapan erkeklerdir; kendisini havaya sokmak için Viagralara ya da pornolara doyamayan, cinsel güçle dolup taşmaya öylesine takmış erkeklerin ta kendisidir. Erkekler bu cinsel baskıları kendilerine ve birbirlerine uygular, çapkın erkek klişesini yüceltir ve bunun kıyısına yaklaşamadıklarında berbat hissederler.

Feministler toplumsal cinsiyetin bir performans olduğunu uzun süredir gündeme getiriyorlar. Giderek öyle görünüyor ki bir erkeğin tüm hayatını her fırsatta kadınları yalnızca cinsel doyum sağlamak için yanıp tutuşan peltelere indirgeyerek geçirmesi anlamına gelen maço performans, en iyi ihtimalle erkeklik kaygısına, en kötü ihtimalle de kadınlara karşı şiddetli hınca yol açmakta.

Viagra’nın eczanede olmasına en ufak bir itirazım yok. Zevk almak için tasarlanmış daha fazla ilacın yasallaştığını ve kontrol edilebildiğini görmek isterdim. Eğer insanlar sahip olmak istedikleri cinsel yaşamı elde etmelerine yardımcı olacak bazı kimyasallara ihtiyaç duyuyorsa, bu onlar için iyi. Benim karşı olduğum şey, kadınların, cinsel yaşamları fanteziler tarafından yönetilen erkeklerin yaramazlıklarına katlanması beklenirken ortaya çıkan zihinsel tutarsızlık.  Erkeklerin bu fantezileri diğer erkekler hakkında, kendileri hakkında, arzulanabilirlikleri, cinsel maharetleri hakkında ve erkeklerin sadece kadının “buna rıza gösterdiği”ni kontrol etmek için bazen kaba ve şaşırtıcı hamleler yapacağının kabul görmesi hakkında olabilir. Bir erkek “buna rıza göstermediğinde”, genellikle kendisine bunun onun düşündüğü kadar önemli olmadığını söyleyen kadından çok daha fazla önem verir.

Çeviri: Suzan Saner

 

29 Kasım 2017 tarihinde The Guardian sitesinde yayınlandı.

[i] Priapizm: Penisin bir uyaran olmaksızın ya da uyaran sona erdikten sonra, bazen saatlerce süren, sertleşmiş olarak kaldığı, bazen ağrılı da olabilen bir durumdur. Ç.N.

[ii] Samaritanlar: Antik Ortadoğu kökenli etnodinsel bir gruptur; merhametli, yardımsever, iyi Samarialı insanlar anlamına gelir. Ç.N.

 

Bir cevap yazın

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.