Merhaba Femihat. Benim derdim erkek kafasıyla. Ben 24 yaşında kendimi özgür olarak tanımlıyor ve buna göre yaşıyorum. Değer verdiğim ve uzun zaman önce tanıştığım bir erkek arkadaşım bana seni tanımasam sadece yatıcak kadın olarak görürdüm dedi.
Ben rahat davranan herkesle kolay iletişim kurabilen bir kadınım. Güler yüzlüyüm konuşkanım. Ve bu arkadaşım bana sen rahat davranıyorsun ve erkekler senden cesaret alıyor seninle yatmak istiyorlar dedi. Bu erkek kafası dedi. Her erkek düşünürmüş.
Feminizmle tanışmam uzun olmadı. Ama burda zoruma giden durum var.
Birincisi ben öyle ya da böyle rahat davranıyorum diye erkek arkadaşlarım tarafından sözlü tacize uğramak zorunda değilim. Ve ben özgürlüğüme düşkünüm diye benimle yatmayı düşünemezsin. Erkek kafasını reddediyorum.
Anlamakta zorlanıyorum benden bu cesareti neye dayanarak alma hakları olabiliyor. Özgür olmaya devam edicem ne pahasına olursa olsun. Ve bir feminist olarak erkek kafası kalıbını yıkıcam.
Rumuz: Delice kırlangıç
Merhaba Delice kırlangıç,
Kızgınlığında çok haklısın ve evet kimsenin özgürlüğüne laf etmesine izin verme 😊
Paylaşımına sondan başa doğru katkıda bulunmak isterim ben de. Cesaret meselesinde belki denklemi tersinden kurabiliriz.
Yani aslında erkeklerin bizden ya da bizim bir hareketimizden cesaret aldıkları falan yok, bu yalan. O mesnetsiz özgüven doğalında mevcut erkeklerde. Bahsettiğin erkek arkadaşının seninle ilgili yorumunda da aynı özgüveni, dahası ahlakçı ve kadını kendi arzuları olabilen değil de, hakkında bir şey düşünülebilen nesnel bir şey olarak tanımlayan güruha dahil olma nüveleri görmek mümkün. “Yatılacak kadın”ı aşağı, değersiz, basit, hafif kadın olarak kullanmış sanırım arkadaşın. Neden sevişme isteği ya da eylemi bir insanı değersizleştirsin ki? Hem yatılacak kadınlar kimler ki? Sevgili olunacak ya da evlenilecek kadınlar “mertebesine” erişememiş kadınlar mı?
Kadınların cana yakın davranışlarının erkekler tarafından illa ki “seks istiyor” diye yorumlanması da aynı cesarete ve “gülen kadın hafif kadındır” diyen, tecavüzde rıza arayan, Hayır’ın hayır demek olduğunu anlamayan o sığ zihniyete dayanıyor. Kaldı ki seks istiyor da olabiliriz, bunun da nesi kötü?
Elbette bu özgüven ve cesaret, bizim nasıl insanlar olduğumuz ve nasıl davrandığımızdan değil, patriyarkanın erkeklere sunduğu, davranışlarının sorumluluğunu erkeğe yüklemeyen o ayrıcalıklı, konforlu zeminden, içten içe, seksin, arzunun ve hazzın yalnızca kendisi için olduğuna inanmaktan kaynaklanıyor. Bu da en derinlerde, kadınlar olarak dünya nimetlerinden erkeklerle eşit bir şekilde faydalanamıyor olmamız gerektiği düşüncesinden…
Yetişkin bir kadın olarak istediğinle yatar, istediğinle flört eder, istediğinle sevgili olursun ve kimse, sen özellikle fikirlerini sormadığın sürece bununla ilgili yorum bile yapamaz!
Sonuçta insan dediğin, seksten zevk aldığı için sevişen bir canlı. Günün sonunda istiyorsak şayet her birimiz birileri için “yatılacak biri” olmazsa nasıl olacak bu iş? 😊
Yatalım, yatışalım 😉