1998 yılında çıkarılan 4320 sayılı yasadan sonra, yaklaşık bir yıl süren çalışmalar sonucunda, yeni bir kadına yönelik erkek şiddetine karşı mücadele yasası yürürlüğe girdi. Farklı platformlarda yer alan kadın örgütleri yasa taslağı tartışmalarına kendi çaba ve ısrarlarıyla dahil oldular.
Eylül 2011’de Bakanlıkça yapılan ilk toplantının ardından kurulan “Şiddete Son Platformu”nu oluşturan kadın örgütlerinin temsilcileri, son iki ay içinde yasa yazım sürecinde de aktif olarak yer aldılar. Platformun hazırladığı taslaktaki önerilerin büyük bir kısmı tasarıda yer almadı. Yine de çıkan yeni yasanın, 1998 tarihli eski yasadan kadınlar lehine daha ileri olmasını, kadın örgütlerinin ve feministlerin erkek şiddetine karşı yılların deneyim ve birikimiyle her aşamadaki müdahale ve mücadelesine borçluyuz.
Şiddete Son Platformu’ndan TBMM Üyelerine Mektup
Şiddete Son Kadın Platformu’nu oluşturan 237 kadın örgütü ve Platform’un taleplerini destekleyen tüm diğer kadın platformları ve kadınlar olarak bir kez daha belirtmeliyiz ki, aylardır tartışılan şiddet yasa taslağının, Bakanlıkta, Başbakanlıkta ya da TBMM’de bir odadan diğerine giderken bile uğradığı aleyhte değişikliklerden son derece rahatsızız.
Bakan Fatma Şahin’in TBMM Kadın Erkek Fırsat Eşitliği Komisyonu’nda (KEFEK) verdiği sözlere ve gösterdiği gayrete rağmen, aynı gün ve devamında TBMM Adalet Komisyonu’nda yapılan toplantılarda taslakta yine yasanın özüne zarar verecek değişiklikler yapılmış bulunuyor.
Şu andaki haliyle yasanın adının kadın değil aileyi koruma üzere düzenlenmiş olmasına; şiddete uğrayan kadınların tek adımda yardım ve korunma alabileceği 7 gün 24 saat ve tek adım ilkesiyle çalışacak merkezlerin teşkilat, görev ve kadrolarının kadın örgütlerinin talepleri doğrultusunda düzenlenmemiş olmasına; yasada sığınaklar ve cinsel şiddet kriz merkezlerinin yer almamasına; kadın örgütlerinin şiddet ve cinayet davalarına müdahilliğinin kabul edilmemiş olmasına itiraz ediyoruz. Bunlarla birlikte diğer tüm taleplerimiz saklı kalmak üzere; bu yasa üzerinde kadın örgütleri ile mutabık kalınmış konularda artık değişiklik yapılmamasını ve TBMM Genel Kurulu’nda, başta aşağıdaki konular ve diğer taleplerimiz olmak üzere, sadece yasayı amacına uygun hale getirecek değişikliklerin yapılmasını talep ediyoruz.
Günde en az beş kadının yaşama, çalışma, evlenme, boşanma, giyinme ve benzeri hakları için öldürüldüğü dünyanın tek ülkesi olan Türkiye’de, buna dair rahatsızlığı olan tüm kadınları ve erkekleri bu konudaki taleplerimize destek vermeye çağırıyoruz.
237 Kadın Örgütü Adına ŞİDDETE SON PLATFORMU 07.03.2012”
Ankara Kadın Dayanışma Vakfı’ndan Gülsen Ülker’in süreci ve yasayı değerlendiren yazısı:
http://www.sosyalistfeministkolektif.org/feminist-politika/buelten-mor-nokta/iddet-yasas-kimin-icin/
