“Ben bir kadınım. Ben siyah bir kadınım. Ben fakir bir kadınım. Şişman bir kadınım. Ben orta yaşlı bir kadınım. Ve ben refah yardımı alıyorum. Bu ülkede, bunlardan herhangi biri iseniz, kişi olarak daha az sayılırsınız. Eğer tüm bunlar iseniz, istatistik hariç, sayılmazsınız. Ben bir istatistiğim.”
Johnnie Tillmon, 10 Nisan 1926’da Scott, Arkansas’ta göçmen bir ailenin kızı olarak doğdu. 1959’da California’ya taşındı ve bir Compton çamaşırhanesinde sendika sorumlusu olarak çalıştı. Tillmon işçileri organize etti ve konut projesindeki yaşam koşullarını iyileştirmek için kurulan Nickerson Bahçe Planlama Teşkilatı adlı bir topluluk derneğine katıldı.
Tillmon, 1963’te hastalandı ve refah yardımı araması önerildi. İlk başta tereddüt etti ama çocuklarına bakmak zorunda olduğundan yardım için başvurmaya karar verdi. Refah yardımı alıcılarının, ekstra kanıt arayan, evlere giderek nasıl para harcanması gerektiğini belirleyen çalışanlar tarafından nasıl taciz edildiğini hemen öğrendi. Bu insanlık dışı muamele ile mücadele etmek için Tillmon, konut projesindeki insanları organize etti ve 1963’te ANC (Muhtaç Çocuklara Yardım Anneleri) adlı ilk tabandan yardım anneleri örgütlerinden birini kurdu. Tillmon, hızla lider olarak ortaya çıktı ve NWRO (National Welfare Rights Organization)’nun başkanı oldu. Diğer refah anneleriyle birlikte, yeterli gelir, haysiyet, adalet ve demokratik katılım için mücadele etti.
NWRO yardımı, resmi olarak refah alıcıları tarafından yönetilirken erkek orta sınıf personel, hem finansmanı hem de ulusal ofisi yöneterek organizasyon üzerinde büyük bir etkiye sahipti. Tillmon ve diğer refah anneleri, liderlik pozisyonlarına hakim olan Wiley ve destekçilerini giderek daha fazla eleştirdi ve organizasyonun kontrolünü refah yardımı alıcılarına vermeye çalıştı. Alıcıların sayısı hızla arttığında ve NWRO şiddetli saldırı altındayken personel ve refah yardımı alıcıları arasındaki iç çatışma ön plana çıktı.
1972’de Tillmon, Bayan dergisinde refah yardımı sisteminin kadınların yaşamını nasıl kontrol ettiğini ve hükümet yetkililerinin denetimi altına aldığını belirten “Refah Bir Kadın Sorunu” başlıklı bir yazı yayınladı. Bu yazı bir manifesto olarak her feminist tarafından okunması gereken az bilinen bir başyapıttı. Yoksulluğu “kadınların sorunu” olarak yeniden tanımlayarak feminist hareketin ufuklarını genişletmeye çalıştı. Tillmon, refah yardımının sadaka değil bir hak olması gerektiğini, çünkü herkesin iyi bir yaşam standardını hak ettiğini söylüyordu. Tillmon her zamanki özlü tutumuyla şöyle açıklıyordu: “Gerçek şu ki, bir iş mutlaka yeterli bir gelir anlamına gelmez. Şimdi asgari ücretten daha az ödeyen yaklaşık on milyon iş var ve eğer bir kadınsanız, şansınıza bu düşer”. Wiley, 1972 sonlarında istifa ettiğinde, Tillmon, NWRO’nun yeni İcra Direktörü seçildi. Bununla birlikte, kuruluşun finansmanı yönetmen olduğu zamana kadar azalmıştı. NWRO 1975’te kapandıktan sonra Tillmon, Los Angeles’a döndü, yerel ve eyalet düzeylerinde refah hakları mücadelesine devam etti. Tillmon, 1995 yılında, 69 yaşında vefat etti.
